MPG- MIRROR POETRY GUILD POEMS Then and Now

MPG- MIRROR POETRY GUILD POEMS
Then and Now

Ang mga binalaybay (sa Ingles, Kinaray-a, Hiligaynon, at Filipino) na mababasa sa ibaba ay unang nailathala sa The Artian, The Official Student Publication of the College of Arts and Sciences, University of San Agustin, Iloilo City. Kasama rito ang mga binalaybay nina Dr. Isidoro M. Cruz, Prof. John Iremil E. Teodoro, Joseph Espino, Pietros Val R. Patricio, Elsed S. Togonon, Noel G. de Leon, Danielle S. Parian, Arlene M. Moscaya,at Ma. Esperanza Matea Sunshine E. Teodoro.


TO A PINAY CONTRACT WORKER IN ROME

DR. ISIDORO M. CRUZ



Between you and me

always in a postman

who flings your letters

like paper planes dizzily dropping.



It is your voice in the envelope

that warms my palms

while I rip its edge,

tearing it as if to unwrap

a birthday present. In the air,

a whiff of your sweet smell

hovers as I trace your hand-

writing and cares its curves and loops

that remind me of your lips.



But it is your absence

that sustains me.

It’s just the sense of touch we trade

for a feeling of fullness.









GABII

PROF. JOHN IREMIL E. TEODORO



Sa mga gabii nga ginapamag-an

Kang imong mga yuhom

Ang akun mga hararokon,

Bisan pa nga ang bulan

Kag ang mga bituon

Buhay run nagakinding-kinding

Sa kalangitan,

Ginhakwat ko ru lang

Ang akun lawas

Paagto sa binit nga parte

Kang malapad nga katri

kag magtakilid.

Ginasukol ko kanga kun dangaw

Ang kalapad kang imong dughan

Sa ginansilyo nga hapin kang katri

kag ginapirit ko pirungun

ang ritobado ko nga mata

Para sulngun liwan

Ang tong sangka gabii

Nga gintingub natun

Ang kainit kang atun nga lawas

Para sunogon ang atun palibot

Sa kahadlok nga basi istorbohon

Ang paglambudanay

Kang atun mga batiis kag butkun.









TRAPPED

JOSEPH ESPINO



What remains

in every sheet

of leaf is grief:

Before monsoon

swamps the roads,

we load sugar canes

on the trucks even

as the sun still sleeps,

until twilight hastens

my impatient feet

to gather firewood.

I have no more time

for my kite.









AMERASIAN DREAMS

PIETROS VAL R. PATRICIO



And I asked them,

What brings you here

to Mother Ignacia?



There’s something in the air

about in Cine Manila, they say,

this bring dream we’re all after,

the limelight of the fame and gold:



For this brown nation is so obsessed

by the dream of Caucasian beauty,

of he tall, half-white and brown-eyed,

the beautiful and the handsome.



All lights and cameras

show the undeniable truth

about your country’s infatuation

over every Sam and Anne.



For it will be our vanity alone

That everyone is going to sell

in the land of Cine Manila,

an illusion of Pax Filipiniana.









LABI PA SA FB KAG TWITTER

ELSED S. TOGONON



Indi ang Fb kag Twitter ang nagasukol

Sa tampad nga pag-abyanay.

Hay ang andang mata kag punyahun

indi mo sarang mahimutaran

agud tukibun ang yuhum kag kalulu

sa andang mga mata, ukon ang kainit

sa anda nga mga palad.



Bisan hambalun mo pa nga “close” kita,

ano gid lang dya bay ang monitor

ukon ang keyboard nga nagabulag

kanatun nga darwa?

Wara it baylo ang ga tinaga

nga ginabuhi kang atun mga baba

sa imong mga post nga akun ginabasa.



Ti, idelete ‘ta run lang ikaw.

Ginakurdam takun manumdum

nga ang tuyo mo mga pag-abyanay

Rugya sa Fb ukon Twitter

mangin patibong agud tabanun mo

ang akun tagipusuon. Kon matabo,

Diin ‘ta run lang ikaw bay lagsun?









PAGKAWALA

NOEL G. DE LEON



Kagabi, nakipag-chat sa di kakilala.

Marami-raming napag-usapan,

di naman mahalaga.

Umaga, dinalaw niya ako sa pahabol

na panaginip. My sinasabi.

Di ko maintindihan.

Mag-isa, balewala sa akin

kung ano man ang napag-usapan

sa chat o ang napanaginipan.



Ako ang nakita ko

sa panaginip at naka-chat kagabi.

Natulog. Mahimbing. Umiiyak.









INSOMNIA UKON PARANOIA

DANIELLE S. PARIAN

Para kay Gelo kag Moses



Gadulum.

Ginkawat dun katuyhon ang imong yuhum kanakun.

ang tagsa ka sambit mo ka “Mommy”

nga tawag mo kanakun,

anay nga ginlamon

ka mamuuk mo nga katurugon.



Gab-I dun.

Ang malum-uk mo nga butkun ginkaptan ko.

Sa pira ka adlaw, tubu-an

man dya ka maskulo.

Ayhan taratawgon mo pa ako,

kon may lain dun nga butkun

nga gatanday kanimo?



Tungang gab-i.

diin ka dun ayhan kato,

sa adlaw nga ginakahadlukan ko?

Hawidan mo pa ako ayhan, ukon

inanay dulang nga buy-an?

Sa paghingapos ka akun mga orasan,

dya pa ikaw bala?

Asta mag-untat ang pitik ka akun nga dughan?



Indi katurog.

Nahadluk ako.

Kon amo man gid day-a.

Insat may katapusan, ilam…

Nasubuan ako.

Amo gid dya guro.

Indi ako gusto nga tunlun ka lupa

ang lawas ko.

Hay tuya, indi ko malab-ot

ang alima mo.

Bulag ako sa yuhum mo.

Bungul ako sa tawag mo.

Makahibi ayhan ako?



Aga dun.

Bibiron pa ang hulid ko.

Bunak p nga diaper ginaligidan mo.

Bangon.

Aga dun.

Kag may rum-an pa kita.









YOUR LOVE IS LIKE LINIMENT ON MY SKIN

ARLENE M. MOSCAYA



Your love is like liniment on my skin

Intoxicating camphor to parched pores

Pour some more, my plea, drown me from within

Let the liquid seep, savor my soul’s sores

With your somnifacient strokes, cradle me

To my abysmal depths of dreams, tonight

Trace the contours of my ailing body

While the menthol vapors squeeze my heart tight

As dawn dissolves the warmth of anodyne

Numbly, I yearn for twilight’s taunting smile

For your fingers to interlock with mine

Caress the grieving creases for awhile

Nocturnal souls immersed in liniment

Swing swiftly with the lingering scent









ANG IYONG MUSIKA

MA. ESPERANZA MATEA SUNSHINE E. TEODORO

Para kay PGZ



Sumasabay sa ‘yong musika

Ang indayog ng aking katawan.

Ang bawat galaw ay pumapawi ng uhaw.

Sa bawat pagtipa sa ‘yong gitara

Waring haplos sa aking pusong

Nababalot ng lungkot.

Ang mga nota, nakikipagtalik

Sa katawan kong tigang.

At ang tunog, nagpapalaya

Sa nakakulong na kaluluwa.

Kaya gusto kong sumayaw

Sa tugtog na pumapawi

Ng uhaw.